طلا با نشان شیمیایی Au یکی از عناصر اصلی در جدول تناوبی است. این فلز نرم و پرچگال بوده و شکل پذیری زیادی دارد. رنگ آن به زرد روشن و براق است و در مجاورت هوا و آب زنگ نزده و تیره نمی‌شود. از نظر شیمیایی، طلا فلزی واسطه است که در گروه یازده جدول تناوبی جای داشته و یکی از کم واکنش‌ترین عنصرهای جامد در شرایط استاندارد به حساب می‌آید. این فلز را می‌توان به صورت خالص در طبیعت و به شکل دانه‌ای یا تکه‌ای در بین سنگ‌ها، آبرفت‌ها و رگه‌ها پیدا کرد. طلا همچنین به صورت محلول جامد با دیگر عناصر مانند نقره و به شکل یک آلیاژ با فلزاتی چون مس و پالادیوم و حتی به صورت ادخال در میان موادی نظیر پیریت قابل مشاهده نیز پیدا کرد. طلا در موارد غیرمعمول به صورت ترکیب شده با عناصری مانند تلوریوم نیز مشاهده شده است.

نماد شیمیایی طلا و معنای آن

نماد شیمیایی طلا از نام لاتین آن، Aurum گرفته شده و به معنای درخشش سپیده دم است. ارزش طلا به دلیل کمیاب بودن، تصفیه راحت، مقاومت در برابر زنگ زدن و خوردگی، رنگ متمایز، واکنش ناپذیری با دیگر عناصر است. این ویژگی‌ها در کمتر عناصر دیگر مشاهده می‌شوند. همچنین این فلز این قابلیت را دارد تا در حد رشته‌های بسیار باریک و کوچک درآمده و به همین دلیل از آن در ساخت جواهرات استفاده می‌شود. طلا از آغاز تاریخ بشر تا کنون همواره فلزی گرانبها بوده است و برای ضرب سکه‌ها، ساخت جواهرات و دیگر کاربردهای هنری به کار گرفته شده است. در گذشته، سیاست‌های مالی بسیاری از کشورها بر پایه استاندارد طلا بود. یعنی پول هر کشور معادل با مقدار مشخصی از طلا بوده است.

مروری مختصر بر استخراج طلا در کشورهای مختلف

استاندارد طلا از آغاز جنگ جهانی اول تا کنون در بیشتر کشورهای اروپایی و پس از آن به تدریج در کشورهای دیگر کنار گذاشته شد و سیاست پول بدون پشتوانه جایگزین آن گردید. این فلز علاوه بر کاربرد سرمایه‌ای و استفاده در جواهرات، کاربردهای گوناگون دیگری نیز دارد. دندانپزشکی، تولید شیشه‌های رنگی و صنایع الکترونیک از جمله مهم‌ترین کاربردهای طلا هستند. این فلز به دلیل رسانایی الکتریکی بالا کاربردهای زیادی نیز در سیم کشی الکتریکی دارد.

بر اساس برآوردها در طول تاریخ بشر تا سال 2012، بیش از 174 هزار تن طلا استخراج شده است. این میزان معادل 5.6 میلیارد اونس تروا از نظر حجی معادل 9015 متر مکعب است که بر اساس برآوردها 50 درصد آن به صورت جواهرات، 40 درصد به شکل شمس و سکه‌های سرمایه‌گذاری در ذخایر رسمی طلا و حدود 10 درصد در بخش صنعت مورد استفاده قرار گرفته‌آند.

میزان تولید جهانی طلا در سال 2011 حدود 2700 تن بود که نسبت به 2260 تن در سال 2008 افزایش قابل توجهی داشته است. از دهه 1880 تا کنون بخش بزرگی از تولید طلای دنیا در آفریقای جنوبی انجام شده است. در حدود نیمی از کل طلایی که تا کنون استخراج شده‌اند از این کشور بوده است. از سال 1905 تا 2007 نیز به طور آفریقای جنوبی به طور پیوسته به عنوان اولین کشور تولید کننده طلا در جهان شناخته شده است. در سال 1970 این کشور 1480 تن طلا معادل 79 درصد از کل تولید جهانی طلا را به خود اختصاص داد. سهم آفریقای جنوبی در تولید طلا در سال‌های اخیر به شدت کاهش یافته است. کشور چین تا سال 2017 با تولید سالانه 440 تن طلا با اختلاف زیاد بزرگ‌ترین تولید کننده طلا در جهان است.

کشور هند بزرگترین وارد کننده طلا در دهه‌های اخیر بوده است که به دلیل تقاضای بالای جواهرات در این کشور است. برآورد می‌شود که ۱۸ هزار تن طلا در خانه‌های هندی‌ها نگهداری می‌شود. هرچند در سال ۲۰۱۳ تقاضای طلا در چین از هند پیشی گرفت. واحد اندازه‌گیری طلا در بازار جهانی اونس تروا معادل ۳۱٫۱ گرم است. قیمت طلا در ژوئیه ۲۰۲۰ معادل ۱۸۰۰ دلار برای هر اونس بوده که معادل حدود ۵۸ هزار دلار برای هر کیلوگرم است.

میزان پایداری و ترکیب با فلزات دیگر

طلا در برابر بیشتر اسیدها پایدار است اما در تیزاب سلطانی (نیترو-هیدروکلریک اسید) حل می‌شود دلیل برگزیدن نام «تیزاب سلطانی» برای توانایی حل کردن طلا است. افزون بر این طلا در محلول‌های آلکالینی سیانور که در معدن کاری کاربرد دارد، و در جیوه با ساخت آلیاژ ملغمه هم حل می‌شود. نیتریک اسید که توان حل کردن نقره و فلزهای پایه را دارد در برابر طلا ناتوان است. این ویژگی نیتریک اسید در آزمون اسید برای شناسایی و تأیید طلا به کار می‌آید.

طلا معمولاً به صورت آلیاژ همراه با فلزات دیگر استفاده می‌شود. مس رایج‌ترین فلز برای ساخت آلیاژ طلاست و گاهی از فلزات دیگری مثل نقره، نیکل، و پالادیوم هم استفاده می‌شود. درصد طلای موجود در هر جسم فلزی، عیار طلا نامیده می‌شود که معمولاً از واحد ۲۴ یا واحد ۱۰۰۰ بیان می‌شود؛ مثلاً طلای ۱۸ عیار (۷۵۰) حاوی ۷۵ درصد طلاست و طلای ۹۰۰ شامل ۹۰ درصد طلاست.

تاریخچه

از لحاظ تاریخی ضرب سکه طلا به طور گسترده ای به عنوان ارز استفاده می شد. زمانی که پول کاغذی معرفی شد، معمولاً رسیدی بود که برای سکه یا شمش طلا قابل بازخرید بود. در یک سیستم پولی که به عنوان استاندارد طلا شناخته می شود، وزن معینی از طلا نام واحد پول داده می شد. برای یک دوره طولانی، دولت ایالات متحده ارزش دلار آمریکا را طوری تعیین کرد که یک اونس تروی برابر با 20.67 دلار (0.665 دلار در هر گرم) بود، اما در سال 1934 ارزش دلار به 35.00 دلار در هر اونس تروی (0.889 دلار در گرم) کاهش یافت. در سال 1961، حفظ این قیمت سخت شد و مجموعه ای از بانک های ایالات متحده و اروپا موافقت کردند که بازار را برای جلوگیری از کاهش بیشتر ارزش پول در برابر افزایش تقاضای طلا دستکاری کنند.

در 17 مارس 1968، شرایط اقتصادی باعث فروپاشی استخر طلا شد و یک طرح قیمت گذاری دو سطحی ایجاد شد که به موجب آن طلا همچنان برای تسویه حساب های بین المللی با 35 دلار قدیمی در هر اونس تروی (1.13 دلار در گرم) استفاده می شد. قیمت طلا در بازار خصوصی مجاز به نوسان شد. این سیستم قیمت‌گذاری دو لایه در سال 1975 کنار گذاشته شد، زمانی که قیمت طلا برای یافتن سطح بازار آزاد خود رها شد. بزرگترین انبار طلا در جهان متعلق به بانک فدرال رزرو ایالات متحده در نیویورک است که حدود 3% از طلای موجود و موجود در آن را در اختیار دارد، همانطور که انبار شمش شمش در ایالات متحده نیز دارای بار مشابهی است. فورت ناکس در سال 2005 شورای جهانی طلا کل عرضه جهانی طلا را 3859 تن و تقاضا را 3754 تن تخمین زد که 105 تن مازاد عرضه داشت.

پس از شوک 15 اوت 1971 نیکسون، قیمت شروع به افزایش شدید کرد، و بین سال های 1968 و 2000 قیمت طلا به طور گسترده ای در نوسان بود، از حداکثر 850 دلار به ازای هر اونس تروی (27.33 دلار در هر گرم) در 21 ژانویه 1980، تا پایین ترین قیمت. 252.90 دلار به ازای هر اونس تروی (8.13 دلار / گرم) در 21 ژوئن 1999 (تثبیت طلای لندن). قیمت‌ها از سال 2001 به سرعت افزایش یافت، اما بالاترین قیمت سال 1980 تا 3 ژانویه 2008 تجاوز نکرد، زمانی که حداکثر جدید 865.35 دلار در هر اونس تروی تعیین شد. قیمت رکورد دیگری در 17 مارس 2008 با 1023.50 دلار در هر اونس تروی (32.91 دلار / گرم) ثبت شد.

در اواخر سال 2009، بازارهای طلا به دلیل افزایش تقاضا و تضعیف دلار آمریکا، حرکتی دوباره به سمت بالا را تجربه کردند. پس از بحران بدهی اتحادیه اروپا که باعث خرید بیشتر طلا به عنوان دارایی مطمئن شد، طلا در ماه می 2010 به بالاترین حد خود رسید. در 1 مارس 2011، طلا بر اساس نگرانی های سرمایه گذاران در مورد ناآرامی های جاری در شمال آفریقا و همچنین در خاورمیانه، به بالاترین قیمت تاریخ خود یعنی 1432.57 دلار رسید.

از آوریل 2001 تا آگوست 2011، قیمت لحظه ای طلا در برابر دلار آمریکا بیش از 5 برابر شد و در 23 اوت 2011 به بالاترین رکورد تاریخی 1913.50 دلار رسید، که این گمانه زنی را برانگیخت که بازار سکولار طولانی پایان یافته است. بازار بازگشته بود. با این حال، قیمت در اواخر سال 2014 و 2015 کاهش آهسته ای را آغاز کرد و به 1200 دلار در هر اونس تروی رسید.

در آگوست 2020، قیمت طلا پس از رشد پیچیده 59 درصدی از آگوست 2018 تا اکتبر 2020، به 2060 دلار در هر اونس افزایش یافت، دوره ای که طی آن از بازده کل نزدک 54 درصد پیشی گرفت.

ویژگی‌های فلز طلا چیست؟

طلا به عنوان شکل پذیرترین فلز شناخته شده است. یک گرم از این عنصر را می‌توان به قدری چکش زد تا به اندازه یک ورش با مساحت یک متر مربع درآید. برگه طلا می‌تواند آن قدر نازک شود که در پایان شفاف شود. در این حالت نور گذرا از آن به رنگ آبی مایل به سبز خواهد بود. چرا که طلا به شدت نور زرد و قرمز را باز می‌تاباند. چنین ورقه‌های نیمه شفافی می‌تواند به خوبی پرتوهای فروسرخ را بازتابنند. این ویژگی در پوشش‌های محافظ در برابر پرتوهای فروسرخ یا پرتوهای گرمایی در برابر خورشید مانند لباس فضانوردان به کار گرفته می‌شوند.

طلا می‌تواند با بسیاری دیگر از فلزات به صورت آلیاژ درآید. این آلیاژ در به دست آوردن سختی و نرمی‌های گوناگون، دمای ذوب مناسب، پدید آوردن رنگ دلخواه و دیگر کاربردهای فلز شناسی مورد نیاز هستند. طلا رسانای خوبی برای گرما و جریان برق است. از نظر شیمیایی، رطوبت هوا و واکنشگرهای خورنده بر آن بی‌اثر هستند. به همین دلیل در ساخت سکه و جواهرسازی بسیار مناسب می‌باشند. هرچند که طلا می‌تواند پوششی مناسب برای دیگر فلزات واکنش پذیر نیز باشد. طلا دارای میل ترکیبی بسیار پایینی است و در برابر بیشتر اسیدها و بازها ایستادگی نشان می‌دهد. طلا عنصری حل نشدنی است. هرچند که در تیزاب سلطانی می‌توان آن را حل کرد.

اکسیدهای معمول طلا عبارتند از طلای یک و سه بار مثبت. یون‌های طلا در محلول به آسانی کاهیده شده و در صورت افزودن هر فلز دیگر در نقش عامل کاهش، می‌بینیم که فلز افزوده اکسید و حل می‌شود و در مقابل فلز جامد طلا در ظرف ته نشین می‌شود. طلای پالوده باکیفیت، بی‌بو، بی مزه و پایدار در برابر خوردگی است. طلا چگالی بالایی داشته و یک متر مکعب از آن دارای 19.300 کیلوگرم جرم است.

رنگ طلا

در حالی که بیشتر فلزات خاکستری یا سفید نقره ای هستند، طلا کمی زرد مایل به قرمز است. این رنگ با فراوانی نوسانات پلاسما در میان الکترون های ظرفیت فلز، در محدوده فرابنفش برای اکثر فلزات، اما در محدوده مرئی برای طلا به دلیل اثرات نسبیتی که بر اوربیتال های اطراف اتم های طلا تأثیر می گذارد، تعیین می شود. اثرات مشابه رنگ طلایی به سزیم فلزی می بخشد. آلیاژهای طلای رنگی متداول شامل رزگلد هجده عیار متمایز است که با افزودن مس ایجاد شده است. آلیاژهای حاوی پالادیوم یا نیکل نیز در جواهرات تجاری مهم هستند زیرا آلیاژهای طلای سفید تولید می کنند.

آلیاژ طلا و مس چهارده عیار تقریباً از نظر رنگ مشابه با برخی از آلیاژهای برنز است و هر دو ممکن است برای تولید نشان های پلیس و سایر نشان ها استفاده شوند. آلیاژهای طلای چهارده و هجده عیار با نقره به تنهایی به رنگ زرد متمایل به سبز ظاهر می شوند و به آنها طلای سبز می گویند. طلای آبی را می توان با آلیاژ کردن با آهن و طلای بنفش را می توان از آلیاژ کردن با آلومینیوم ساخت. به طور معمول، افزودن منگنز، ایندیم و عناصر دیگر می‌تواند رنگ‌های غیرعادی‌تری از طلا برای کاربردهای مختلف تولید کند طلای کلوئیدی که توسط میکروسکوپ های الکترونی استفاده می شود، اگر ذرات کوچک باشند قرمز است. ذرات بزرگتر طلای کلوئیدی آبی هستند.

کاربردهای عمده طلا

به علت نرمی بالای طلای خالص 24 عیار، آن را با دیگر فلزات آلیاژ می‌کنند تا استحکام، شکل پذیری و خواص دیگر آن بهبود یابند. مس رایج‌ترین فلز در آلیاژهای طلاست و باعث قرمز شدن رنگ آن می‌شود. میزان طلای موجود در هر آلیاژ از واحد 24 یا واحد 1000 بیان می‌شود. طلای 18 عیار به معنای 18 واحد طلا و 6 واحد فلز دیگر و طلای 900 به معنای 900 واحد طلا و 100 واحد فلز دیگر می‌باشد. طلای 18 عیار دارای 25 درصد مس است که در طلاسازی سنتی دیده می‌شود. این طلا که قرمز رنگ است برای عموم مردم کاربرد ندارد. طلای 14 با آلیاژ طلا-مس رنگی مانند برخی آلیاژهای برنز دارد که از هر دوی آن‌ها در ساخت نشان پلیس استفاده می‌شود.

طلای ۱۸ و ۱۴ که تنها از آلیاژ طلا-نقره ساخته شده باشند رنگ زرد مایل به سبز دارند و با نام طلای سبز شناخته می‌شوند. طلای سفید از آمیختن طلا با فلزهای سفیدرنگ مثل نقره، پالادیم یا نیکل بدست می‌آید. البته رنگ درخشان طلای سفید رنگ واقعی آن نیست بلکه به دلیل روکش رودیم (فلزی از گروه پلاتین) است که بر روی آن کشیده می‌شود. از انواع رایج طلای سفید، طلای ۱۸ عیار دارای ۱۷٫۳٪ نیکل، ۵٫۵٪ روی و ۲٫۲٪ مس است که به رنگ نقره دیده می‌شود.

با توجه به قیمت بالای پالادیم (معمولاً یک‌سوم تا نصف قیمت طلا) آلیاژهای پالادیم از آلیاژهای نیکل طلای سفید گران‌بهاتر هستند. طلای سفید با عیار بالا نسبت به نقره و نقره استرلینگ، در برابر خوردگی پایداری بسیار بیشتری دارد. پیشه ویژه‌ای در ژاپن وجود دارد که در آن تلاش می‌شود به صورت لایه لایه رنگ‌های گوناگون به طلا دهند با کمک آن ابزارهای چیدمان چوبی را زیبا کنند. در سمت چپ یک نمونه از این رنگ آمیزی‌های لایه لایه با طلا را می‌توانید ببینید.

پزشکی

ترکیبات فلزی و طلا از دیرباز برای اهداف دارویی مورد استفاده قرار می گرفته است. طلا، معمولاً به عنوان فلز، شاید باستانی ترین داروی تجویز شده (ظاهراً توسط تمرین کنندگان شمن) باشد و دیوسکوریدس آن را شناخته است. در قرون وسطی، طلا اغلب برای سلامتی مفید تلقی می شد، با این اعتقاد که چیزی به این نادر و زیبا نمی تواند چیزی جز سالم باشد. حتی برخی از باطنی گرایان مدرن و انواع طب جایگزین به طلای فلزی قدرت شفابخشی می دهند.

در قرن نوزدهم طلا به عنوان یک داروی ضد اضطراب، درمانی برای اختلالات عصبی شهرت داشت. افسردگی، صرع، میگرن، و مشکلات غددی مانند آمنوره و ناتوانی جنسی، و به ویژه اعتیاد به الکل درمان شدند.

پارادوکس ظاهری سم شناسی واقعی این ماده احتمال شکاف های جدی در درک عمل طلا در فیزیولوژی را نشان می دهد. فقط نمک‌ها و ایزوتوپ‌های رادیویی طلا دارای ارزش دارویی هستند، زیرا طلای عنصری (فلزی) نسبت به تمام مواد شیمیایی که در بدن با آن مواجه می‌شود بی‌اثر است (به عنوان مثال، طلای بلعیده شده نمی‌تواند توسط اسید معده مورد حمله قرار گیرد). برخی از نمک های طلا دارای خواص ضد التهابی هستند و در حال حاضر دو نمک هنوز به عنوان دارو در درمان آرتریت و سایر بیماری های مشابه در ایالات متحده استفاده می شوند (اوروتیومالات سدیم و اورانوفین). این داروها به‌عنوان وسیله‌ای برای کمک به کاهش درد و تورم آرتریت روماتوئید، و همچنین (از لحاظ تاریخی) علیه سل و برخی انگل‌ها مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

آلیاژهای طلا در دندانپزشکی ترمیمی بخصوص در ترمیم دندان مانند روکش و بریج دائمی استفاده می شود. چکش خواری جزئی آلیاژهای طلا، ایجاد یک سطح مولر برتر با دندان های دیگر را تسهیل می کند و نتایجی را ایجاد می کند که عموماً رضایت بخش تر از آنهایی است که با ایجاد روکش های چینی ایجاد می شود. استفاده از روکش های طلا در دندان های برجسته تر مانند دندان های ثنایا در برخی فرهنگ ها مورد علاقه و در برخی دیگر منع شده است.

آماده‌سازی‌های طلای کلوئیدی (تعلیق نانوذرات طلا) در آب به شدت قرمز رنگ هستند و می‌توانند با اندازه‌های ذرات کاملاً کنترل‌شده تا چند ده نانومتر با احیای کلرید طلا با یون‌های سیترات یا آسکوربات ساخته شوند. طلای کلوئیدی در کاربردهای تحقیقاتی در پزشکی، زیست شناسی و علم مواد استفاده می شود. تکنیک برچسب گذاری ایمونوگلد از توانایی ذرات طلا برای جذب مولکول های پروتئین بر روی سطوح خود استفاده می کند. ذرات طلای کلوئیدی پوشش داده شده با آنتی بادی های خاص را می توان به عنوان پروب برای حضور و موقعیت آنتی ژن ها بر روی سطوح سلول ها استفاده کرد. در بخش‌های بسیار نازک بافت‌ها که با میکروسکوپ الکترونی مشاهده می‌شوند، برچسب‌های immunogold به صورت نقاط گرد بسیار متراکم در موقعیت آنتی ژن ظاهر می‌شوند.

طلا یا آلیاژهای طلا و پالادیوم به عنوان پوشش رسانا بر روی نمونه های بیولوژیکی و سایر مواد نارسانا مانند پلاستیک و شیشه برای مشاهده در میکروسکوپ الکترونی روبشی اعمال می شود. پوششی که معمولاً با کندوپاش با پلاسمای آرگون اجرا می شود نقش سه گانه ای در این کاربرد دارد. رسانایی الکتریکی بسیار بالای طلا بار الکتریکی را به زمین تخلیه می کند و چگالی بسیار بالای آن قدرت توقف الکترون ها در پرتو الکترونی را فراهم می کند و به محدود کردن عمق نفوذ پرتو الکترونی به نمونه کمک می کند. این باعث بهبود تعریف موقعیت و توپوگرافی سطح نمونه می شود و وضوح فضایی تصویر را افزایش می دهد. طلا همچنین خروجی بالایی از الکترون‌های ثانویه را هنگامی که توسط یک پرتو الکترونی تابش می‌کند تولید می‌کند و این الکترون‌های کم انرژی رایج‌ترین منبع سیگنال مورد استفاده در میکروسکوپ الکترونی روبشی هستند.

ایزوتوپ gold-198 (نیمه عمر 2.7 روز) در پزشکی هسته ای، در برخی درمان های سرطان و برای درمان بیماری های دیگر استفاده می شود.

جواهرسازی

به دلیل نرمی طلای خالص (24k)، معمولاً برای استفاده در جواهرات با فلزات پایه آلیاژ می شود و سختی و شکل پذیری، نقطه ذوب، رنگ و سایر خواص آن را تغییر می دهد. آلیاژهایی با درجه عیار کمتر، معمولاً 22k، 18k، 14k یا 10k، حاوی درصد بیشتری از مس یا سایر فلزات پایه یا نقره یا پالادیوم در آلیاژ هستند. نیکل سمی است و رهاسازی آن از نیکل طلای سفید توسط قانون در اروپا کنترل می شود. آلیاژهای پالادیوم-طلا گرانتر از آلیاژهایی هستند که از نیکل استفاده می کنند. آلیاژهای طلای سفید با عیار بالا نسبت به نقره خالص یا نقره خالص در برابر خوردگی مقاوم‌تر هستند. صنایع دستی ژاپنی Mokume-gane از تضاد رنگی بین آلیاژهای طلای رنگی چند لایه برای ایجاد جلوه های تزئینی دانه چوب استفاده می کند.

تا سال 2014، صنعت جواهرات طلا با وجود کاهش قیمت طلا در حال افزایش بود. بر اساس گزارش شورای جهانی طلا، تقاضا در سه ماهه اول سال 2014 گردش مالی را به 23.7 میلیارد دلار رساند.

لحیم کاری طلا برای اتصال اجزای جواهرات طلا با لحیم کاری سخت یا لحیم کاری با دمای بالا استفاده می شود. اگر قرار است کار از کیفیت مشخصی برخوردار باشد، آلیاژ لحیم کاری طلا باید با ظرافت (خلوص) کار مطابقت داشته باشد و فرمول‌های آلیاژ مطابق رنگ طلای زرد و سفید ساخته می‌شوند. لحیم کاری طلا معمولا در حداقل سه محدوده نقطه ذوب به نام های آسان، متوسط ​​و سخت ساخته می شود. با استفاده از لحیم کاری سخت و با نقطه ذوب بالا، و سپس لحیم‌هایی با نقطه ذوب به تدریج پایین‌تر، طلاسازان می‌توانند اقلام پیچیده را با چندین اتصال لحیم کاری مجزا جمع کنند. از طلا نیز می توان نخ ساخت و در گلدوزی استفاده کرد.

صنایع الکترونیک

تنها 10 درصد از مصرف جهانی طلای جدید تولید شده به صنعت اختصاص می یابد، اما تا کنون مهمترین کاربرد صنعتی طلای جدید در ساخت کانکتورهای الکتریکی بدون خوردگی در رایانه ها و سایر دستگاه های الکتریکی است. به عنوان مثال، طبق گفته شورای جهانی طلا، یک تلفن همراه معمولی ممکن است حاوی 50 میلی گرم طلا باشد که حدود 50 سنت ارزش دارد. اما از آنجایی که هر سال نزدیک به یک میلیارد تلفن همراه تولید می شود، ارزش طلای 50 سنت در هر تلفن، تنها از این برنامه به 500 میلیون دلار طلا اضافه می کند.

اگرچه طلا توسط کلر آزاد مورد حمله قرار می گیرد، رسانایی خوب و مقاومت عمومی آن در برابر اکسیداسیون و خوردگی در محیط های دیگر (از جمله مقاومت در برابر اسیدهای غیرکلرینه) منجر به استفاده صنعتی گسترده از آن در عصر الکترونیک به عنوان یک پوشش لایه نازک روی اتصالات الکتریکی شده است. ، در نتیجه اتصال خوب را تضمین می کند. به عنوان مثال، طلا در اتصالات کابل های الکترونیکی گران قیمت مانند کابل های صوتی، تصویری و USB استفاده می شود.

مزایای استفاده از طلا نسبت به سایر فلزات رابط مانند قلع در این کاربردها مورد بحث قرار گرفته است. کانکتورهای طلا اغلب توسط کارشناسان سمعی و بصری مورد انتقاد قرار می‌گیرند که برای اکثر مصرف‌کنندگان غیرضروری است و صرفاً به عنوان یک ترفند بازاریابی تلقی می‌شود. با این حال، استفاده از طلا در کاربردهای دیگر در کنتاکت‌های لغزشی الکترونیکی در اتمسفرهای بسیار مرطوب یا خورنده، و برای استفاده برای کنتاکت‌هایی با هزینه خرابی بسیار بالا (برخی کامپیوترها، تجهیزات ارتباطی، فضاپیماها، موتورهای هواپیمای جت) بسیار رایج است.

علاوه بر کنتاکت‌های الکتریکی کشویی، طلا به دلیل مقاومت در برابر خوردگی، هدایت الکتریکی، شکل‌پذیری و عدم سمیت در کنتاکت‌های الکتریکی نیز استفاده می‌شود. کنتاکت‌های سوئیچ معمولاً نسبت به کنتاکت‌های لغزشی در معرض تنش خوردگی شدیدتری قرار می‌گیرند. سیم‌های طلایی ظریف برای اتصال دستگاه‌های نیمه‌رسانا به بسته‌هایشان از طریق فرآیندی به نام پیوند سیم استفاده می‌شوند.

غلظت الکترون های آزاد در فلز طلا 5.91×1022 cm-3 است. طلا رسانایی بالایی به الکتریسیته دارد و برای سیم کشی برق در برخی کاربردهای پرانرژی استفاده شده است (تنها نقره و مس در هر حجم رسانایی بیشتری دارند، اما طلا از مزیت مقاومت در برابر خوردگی برخوردار است). به عنوان مثال، در طول برخی از آزمایش‌های اتمی پروژه منهتن از سیم‌های الکتریکی طلایی استفاده شد، اما سیم‌های نقره‌ای با جریان بالا در آهن‌رباهای جداکننده ایزوتوپ کالوترون در این پروژه استفاده شد.

تخمین زده می شود که 16 درصد از طلای فعلی جهان و 22 درصد از نقره جهان در فناوری الکترونیکی در ژاپن موجود است.

مصارف خوراکی

طلا را می توان در غذا استفاده کرد و دارای شماره E 175 است. در سال 2016، سازمان ایمنی غذای اروپا نظری در مورد ارزیابی مجدد طلا به عنوان یک افزودنی غذایی منتشر کرد. نگرانی‌ها شامل حضور احتمالی مقادیر ناچیز نانوذرات طلا در افزودنی غذایی بود و اینکه نانوذرات طلا در سلول‌های پستانداران در شرایط آزمایشگاهی ژنوتوکسیک هستند.

برگ طلا، پوسته یا گرد و غبار روی و در برخی از غذاهای لذیذ، به ویژه شیرینی ها و نوشیدنی ها به عنوان ماده تزئینی استفاده می شود. پولک طلا توسط اشراف در اروپای قرون وسطی به عنوان تزئینی در غذاها و نوشیدنی ها استفاده می شد،  به شکل برگ، پوسته یا گرد و غبار، یا برای نشان دادن ثروت میزبان یا با این اعتقاد که چیزی که با ارزش و کمیاب باید مفید باشد.

 Danziger Goldwasser یک لیکور گیاهی سنتی آلمانی است که در گدانسک امروزی لهستان و شواباخ آلمان تولید می‌شود و حاوی تکه‌های ورق طلا است. همچنین تعدادی کوکتل گران قیمت (حدود 1000 دلار) وجود دارد که حاوی تکه های ورق طلا است. با این حال، از آنجایی که طلای فلزی نسبت به تمام مواد شیمیایی بدن بی اثر است، طعمی ندارد، تغذیه نمی کند و بدن را بدون تغییر می گذارد.

ورک ورقه ای است مرکب از فلز خالصی که گاهی طلا می باشد و برای تزیین شیرینی در غذاهای جنوب آسیا استفاده می شود.

کاربردهای دیگر

• طلا زمانی که به عنوان عامل رنگ آمیزی در شیشه کرن بری استفاده می شود، رنگ قرمز عمیق و شدیدی ایجاد می کند.
• در عکاسی از تونرهای طلایی برای تغییر رنگ چاپ سیاه و سفید برومید نقره ای به رنگ های قهوه ای یا آبی یا افزایش پایداری آنها استفاده می شود. تونرهای طلایی که در چاپ های با رنگ قهوه ای استفاده می شوند، رنگ های قرمز تولید می کنند. کداک فرمول هایی را برای چندین نوع تونر طلا منتشر کرد که از طلا به عنوان کلرید استفاده می کنند.
• طلا بازتاب دهنده خوبی برای تشعشعات الکترومغناطیسی مانند نور مادون قرمز و مرئی و همچنین امواج رادیویی است. این برای پوشش های محافظ در بسیاری از ماهواره های مصنوعی، در صفحات محافظ مادون قرمز در لباس های محافظ حرارتی و کلاه فضانوردان و در هواپیماهای جنگ الکترونیک مانند EA-6B Prowler استفاده می شود.
• طلا به عنوان لایه بازتابنده در برخی از سی دی های سطح بالا استفاده می شود.
• خودروها ممکن است از طلا برای محافظت در برابر حرارت استفاده کنند. مک لارن از ورق طلا در محفظه موتور مدل F1 خود استفاده می کند.
• طلا را می توان چنان نازک ساخت که نیمه شفاف به نظر برسد. در برخی از پنجره های کابین هواپیما برای یخ زدایی یا ضد یخ زدایی با عبور برق از آن استفاده می شود. گرمای حاصل از مقاومت طلا برای جلوگیری از تشکیل یخ کافی است.
• طلا مورد حمله قرار می گیرد و در محلول های قلیایی پتاسیم یا سیانید سدیم حل می شود تا سیانید طلای نمکی را تشکیل دهد – تکنیکی که در استخراج طلای فلزی از سنگ معدن در فرآیند سیانید استفاده شده است. سیانید طلا الکترولیت مورد استفاده در آبکاری تجاری طلا بر روی فلزات پایه و شکل دهی الکتریکی است.
• محلول‌های کلرید طلا (اسید کلرواوریک) برای ساخت طلای کلوئیدی از طریق احیا با یون‌های سیترات یا آسکوربات استفاده می‌شوند. از کلرید طلا و اکسید طلا برای ساخت شیشه‌های کرنبری یا قرمز رنگ استفاده می‌شود که مانند سوسپانسیون‌های طلای کلوئیدی، حاوی نانوذرات طلا کروی با اندازه یکنواخت است.
• طلا وقتی در نانوذرات پراکنده می شود، می تواند به عنوان یک کاتالیزور ناهمگن واکنش های شیمیایی عمل کند.

استفاده پولی از طلا

طلا به طور گسترده در سراسر جهان به عنوان پول، برای مبادله غیرمستقیم کارآمد (در مقابل مبادله مبادله ای)، و برای ذخیره ثروت در انبارها استفاده شده است. برای اهداف مبادله، ضرابخانه ها سکه های استاندارد شمش طلا، شمش ها و واحدهای دیگر با وزن و خلوص ثابت تولید می کنند.

اولین سکه های شناخته شده حاوی طلا در لیدیا، آسیای صغیر، در حدود 600 سال قبل از میلاد ضرب شد. سکه استعداد طلایی که در دوره‌های تاریخ یونان استفاده می‌شد، چه قبل و چه در زمان زندگی هومر، بین 8.42 تا 8.75 گرم وزن داشت. از ترجیحات قبلی در استفاده از نقره، اقتصادهای اروپایی ضربات طلا را به عنوان ضرب سکه در طول قرن سیزدهم و چهاردهم دوباره برقرار کردند.

اسکناس‌ها (که به سکه طلا تبدیل می‌شوند) و گواهی‌های طلا (قابل تبدیل به سکه طلا در بانک صادرکننده) به موجودی در گردش پول استاندارد طلا در اکثر اقتصادهای صنعتی قرن نوزدهم اضافه شدند. در آماده‌سازی برای جنگ جهانی اول، کشورهای متخاصم به سمت استانداردهای طلای کسری حرکت کردند و ارزهای خود را برای تامین هزینه‌های جنگ افزایش دادند. پس از جنگ، کشورهای پیروز، به ویژه بریتانیا، به تدریج قابلیت تبدیل طلا را احیا کردند، اما جریان های بین المللی طلا از طریق اسکناس همچنان در تحریم باقی ماند. محموله های بین المللی منحصراً برای تجارت دوجانبه یا پرداخت غرامت جنگی انجام می شد.

پس از جنگ جهانی دوم، طلا با سیستمی از ارزهای اسمی قابل تبدیل که با نرخ‌های مبادله ثابت بر اساس سیستم برتون وودز مرتبط بود، جایگزین شد. استانداردهای طلا و تبدیل مستقیم ارزها به طلا توسط دولت های جهانی کنار گذاشته شده است که در سال 1971 به دلیل امتناع ایالات متحده از بازخرید دلارهای خود در طلا انجام شد. ارز فیات اکنون بیشتر نقش های پولی را ایفا می کند. سوئیس آخرین کشوری بود که پول خود را به طلا گره زد. این با یک همه پرسی در سال 1999 پایان یافت.

بانک‌های مرکزی همچنان بخشی از ذخایر نقدی خود را به شکلی طلا نگه می‌دارند و مبادلات فلزات مانند انجمن بازار شمش لندن همچنان مبادلات طلا را از جمله قراردادهای تحویل آتی انجام می‌دهند. امروز، خروجی معدن طلا در حال کاهش است. با رشد شدید اقتصادها در قرن بیستم و افزایش ارز خارجی، ذخایر طلای جهان و بازار تجاری آن به بخش کوچکی از همه بازارها تبدیل شده و نرخ ثابت ارزها به طلا با قیمت شناور طلا و طلا جایگزین شده است. قرارداد آینده اگرچه ذخایر طلا تنها 1٪ یا 2٪ در سال رشد می کند، فلز بسیار کمی به طور غیرقابل برگشتی مصرف می شود. موجودی در سطح زمین می تواند چندین دهه استفاده صنعتی و حتی صنعتی را با قیمت های فعلی برآورده کند.

نسبت طلا (ظرافت) آلیاژها با عیار (k) اندازه گیری می شود. طلای خالص (که به طور تجاری به آن طلای خوب گفته می شود) به عنوان 24 عیار، به اختصار 24k تعیین می شود. سکه‌های طلای انگلیسی که برای گردش از سال 1526 تا 1930 در نظر گرفته شده بودند، معمولاً یک آلیاژ استاندارد 22 عیار به نام طلای تاج برای سختی بودند (سکه‌های طلای آمریکایی برای گردش پس از سال 1837 حاوی آلیاژی از 0.900 طلای خوب یا 21.6 کیلوتنی هستند).

اگرچه قیمت برخی از فلزات گروه پلاتین می تواند بسیار بالاتر باشد، طلا از دیرباز مطلوب ترین فلزات گرانبها محسوب می شود و ارزش آن به عنوان استاندارد بسیاری از ارزها مورد استفاده قرار می گیرد. طلا به عنوان نمادی برای خلوص، ارزش، حق امتیاز و به ویژه نقش هایی که این ویژگی ها را با هم ترکیب می کنند، استفاده شده است. طلا به عنوان نشانه ثروت و اعتبار توسط توماس مور در رساله اتوپیا مورد تمسخر قرار گرفت. در آن جزیره خیالی، طلا به قدری فراوان است که از آن برای ساختن زنجیر برای برده ها، ظروف غذاخوری و صندلی های دستشویی استفاده می شود. هنگامی که سفیران کشورهای دیگر با جواهرات و نشان‌های طلایی خودنمایی می‌آیند، آرمان‌شهرها آنها را به عنوان خدمتکاران پست اشتباه می‌گیرند و در عوض به متواضع‌ترین لباس‌های مهمانی خود ادای احترام می‌کنند.

کد ارز ISO 4217 طلا XAU است. بسیاری از دارندگان طلا آن را به شکل شمش سکه یا شمش به عنوان پوششی در برابر تورم یا سایر اختلالات اقتصادی ذخیره می کنند، اگرچه کارآیی آن به خودی خود مورد تردید قرار گرفته است. از لحاظ تاریخی، خود را به عنوان یک ابزار پوششی قابل اعتماد ثابت نکرده است. سکه های شمش مدرن برای اهداف سرمایه گذاری یا کلکسیونی نیازی به خواص سایش مکانیکی خوب ندارند. آنها معمولاً طلای مرغوب با 24k هستند، اگرچه عقاب طلای آمریکایی و طلای سلطنتی بریتانیا همچنان در سنت تاریخی در فلز 22k (0.92) ضرب می شوند، و Krugerrand آفریقای جنوبی که اولین بار در سال 1967 منتشر شد، نیز 22k (0.92) است.

سکه ویژه برگ افرا طلای کانادا حاوی بالاترین خلوص طلا در بین سایر سکه های شمش، 99.999٪ یا 0.99999 است، در حالی که سکه محبوب Canadian Gold Maple Leaf دارای خلوص 99.99٪ است. در سال 2006، ضرابخانه ایالات متحده شروع به تولید سکه شمش طلا بوفالو آمریکایی با خلوص 99.99 درصد کرد. کانگوروهای طلای استرالیا برای اولین بار در سال 1986 به عنوان قطعه طلای استرالیا ساخته شدند اما در سال 1989 طرح معکوس آن تغییر یافت.

میزان سمی بودن

طلای خالص فلزی (عنصری) در هنگام بلع غیر سمی و غیر محرک است و گاهی اوقات به عنوان تزئین غذا به شکل ورق طلا استفاده می شود. طلای فلزی نیز جزء نوشیدنی های الکلی Goldschläger، Gold Strike و Goldwasser است. طلای فلزی به عنوان یک افزودنی غذایی در اتحادیه اروپا تایید شده است (E175 در Codex Alimentarius). اگرچه یون طلا سمی است، پذیرش طلای فلزی به عنوان یک افزودنی غذایی به دلیل بی اثر بودن نسبی شیمیایی آن و مقاومت در برابر خوردگی یا تبدیل شدن به نمک های محلول (ترکیبات طلا) توسط هر فرآیند شیمیایی شناخته شده ای است که در انسان با آن مواجه می شود. بدن

ترکیبات محلول (نمک های طلا) مانند کلرید طلا برای کبد و کلیه ها سمی هستند. نمک‌های سیانید متداول طلا مانند سیانید طلای پتاسیم که در آبکاری طلا استفاده می‌شود، به دلیل محتوای سیانید و طلا سمی هستند. موارد نادری از مسمومیت کشنده طلا از سیانید طلای پتاسیم وجود دارد. سمیت طلا را می توان با کیلیت درمانی با عاملی مانند دیمرکاپرول بهبود بخشید.

فلز طلا در سال 2001 توسط انجمن درماتیت تماسی آمریکا به عنوان آلرژن سال انتخاب شد. آلرژی تماس طلا بیشتر زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. با وجود این، طلا در مقایسه با فلزاتی مانند نیکل، یک آلرژن تماسی نسبتاً غیرقوی است.

نمونه ای از قارچ Aspergillus niger در حال رشد از محلول معدن طلا پیدا شد. و حاوی ترکیبات فلزی سیانو مانند طلا، نقره، مس، آهن و روی بود. این قارچ همچنین در حل شدن سولفیدهای فلزات سنگین نقش دارد.